استفاده از پروتز های آلت در کسانی مورد پیدا می کند که به هیچ روش درمانی دیگری شامل درمانهای خوراکی و تزریقی و مکانیکی مثل واکیوم پاسخ نداده باشند.
تعبیه پروتز فقط سفتی آلت را تامین می کند و حس و میل جنسی تغییری نمی کند.
پروتز های به دو گونه کلی تقسیم می شوند:
پروتز های انعطاف پذیر که همانطور که از تصویر مشخص است در صورت تعبیه آلت همیشه سفت است و در زمان عدم استفاده به زیر بیضه خم می شود. این نوع پروتز به دلیل سادگی ساختار کمتر ایراد مکانیکی پیدا می کند و کار با آن ساده است. نسبت به نوع دیگر ارزان قیمت تر است.
پروتز های بادکنکی یا سه قسمتی انواعی هستند که توسط پمپ کوچکی که در کنار بیضه تعبیه می شود در زمان نیاز سفت شده و پس از انجام با فشار دگمه ای تخلیه می شود. از آنجا که این پروتز شرایط نرمال آلت را تقلید می کند بیشتر مورد توجه است ولی قیمت بالاتری نسبت به نوع انعطاف پذیر دارد و در ضمن به دلیل پیچیده تر بودن مکانیسم ایرادات بیشترمکانیکی نیز ممکن است رخ دهد
